چرا باید تیم ریسک‌پذیری داشته باشید؟

صحبت‌های بسیاری درباره‌ی اهمیت ریسک‌پذیری در کسب و کار شده است، اما اطلاعات کافی راجع به طبیعت و روان‌شناسی ریسک پذیری وجود ندارد. این جایی است که اثر پلتزمن وارد بازی می‌شود.

 

به طور خلاصه، اثر پلتزمن را می‌توان این‌طور بیان کرد: احتمال آنکه افراد منظم از خود ریسک‌پذیری نشان دهند بیشتر است، زیرا آن‌ها اغلب درصدد جبران زمانی هستند که برای منظم بودن صرف کرده‌اند. نام این اثر از نام سام پلتزمن اقتباس شده است، اقتصاددانی در دانشکده‌ی کسب و کار دانشگاه شیکاگو. وی در سال ۱۹۷۵ اثر “تأثیرات ایمنی خودرو” را منتشر نمود، کتابی که در آن توضیح می‌دهد چرا با وجود اختراع کمربند ایمنی، تعداد افرادی که در اتوبان‌ها جان می‌سپارند کاهش نیافته است. وی این‌گونه نظرش را بیان می‌کند که وجود کمربند ایمنی باعث می‌شود افراد احساس امنیت و کنترل بیشتری داشته باشند و در نتیجه رفتارهای پرخطرتری از خود نشان بدهند.

 

 

افراد سعی دارند موقعیت‌های ریسکی که با آن‌ها رو به رو می‌شوند را اداره کنند. اگر افراد خود را در شرایط ریسکی بیابند، رفتار کم خطرتری از خود نشان می‌دهند تا احتمال وقوع پدیده‌های بد را کاهش دهند.

 

هموتازیست ریسک

جرالد جی اس وایلد، استاد دانشگاه کینگستون در اونتاریو از نقطه نظر روانشناسی به این موضوع می‌نگرد.

 

وایلد اینچنین بیان می‌کند که ریسک‌پذیری عنصر ذاتی انسان‌ها است و به همین دلیل هر یک از ما به مقداری ریسک در زندگی نیاز دارد. فرضیه‌ی او بر این اصل استوار است که هر شخصی سطح ریسک مخصوص به خودش را دارد و ترموستات ریسک نامی است که برای آن گذاشته است. اگر سطح ریسک از مقدار هدف‌گذاری عبور کرد، تلاش می‌کنیم سطح آن را کاهش می‌دهیم تا مجدد بتوانیم ریسک را در فعالیت‌های خود دخیل کنیم. وایلد برای بیان بهتر منظور خود از مثال کمربند ایمنی فراتر رفته و نظر خود را در موارد بیشتری بسط می‌دهد.

 

“هموتازیست ریسک تنها در مورد جاده‌ها کاربرد ندارد، بلکه در ایمنی صنایع، ورزش، روابط عاشقانه، مصرف مواد مخدر، تعمیرات منزل، فعالیت‌های بدنی، سرمایه‌گذاری، قمار و بسیاری موارد دیگر که نمی‌توان همه‌ی آن‌ها را برشمرد، دخیل است.”

 

ریسک چه تأثیری بر کسب و کار ما می‌گذارد؟

اگر دست به انجام کارهایی که ممکن است نتیجه ندهند نزنید، هیچ‌گاه به راه حل‌های مبتکرانه که قبلاً مورد استفاده قرار نگرفته‌اند، نخواهید رسید. در نتیجه باید پیرو و مقلد راه حل‌های دیگران باشید.

 

احتمالاً به خوبی از سطح ریسک‌پذیری خود مطلع هستید. می‌دانید در چه شرایطی احساس راحتی دارید و کجا با محدودیت‌هایتان مواجه می‌شوید. اما چقدر با این موضوع که ریسک‌پذیری خود را افزایش دهید موافقید؟

 

اگر می‌خواهید یک تیم ریسک‌پذیر را اداره کنید، ضروری است ابتدا سطح ریسک‌پذیری خود را ارزیابی کنید و بدانید چه چیزی شما را از انجام ریسک حساب شده، باز می‌دارد. اگر ریسک‌پذیر نباشید، موقعیت‌های بسیاری را از دست خواهید داد.

 

 

پرورش یک تیم ریسک‌پذیر

شما به عنوان رهبر تیم مایل به اعمال ریسک در کسب و کار خود هستید، با این وجود نباید آزادی انجام ریسک را از اعضای تیم بگیرید. به عنوان یک کارآفرین، احتمالاً سطح ریسک کمتری نسبت به افراد معمول دارید. اما در مورد تیمتان چطور است؟ آیا افراد تیمتان ریسک‌پذیر هستند؟

 

هنگامی که اعضای یک تیم دریابند که با انجام وظایفشان بازخورد مثبتی دریافت می‌کنند، از موقعیت خود راضی و خشنود خواهند بود. اما چیزی که شما می‌خواهید این است که تیم همراه با کسب و کار در حال رشد باشد. بنابرین محاسبات ریسک امری ضروری برای شما و اعضای تیمتان است.

 

” نقطه‌ی آسایش مکان زیبایی است، اما هیچ چیز تا به حال در آنجا رشد نکرده است.”

 

هنگامی که وقت ریسک کردن فرا می‌رسد، بسته به تجربیات پیشین اعضای تیم، احساسات گوناگونی نقش بازی می‌کند. برخی ممکن است به علت ترس از شکست، دچار حس اضطراب و عصبانیت شوند. به همین دلیل شما باید به آن‌ها اطمینان دهید که ریسک‌پذیری آن‌ها مانند بالا رفتن از شاخه‌ی درختی است که برای کسب و کار مطلوب است و به پیشرفت شرکت کمک می‌کند.

 

ریسک‌پذیری بخش ضروری پیشرفت یک کسب و کار محسوب می‌شود. بدون ریسک‌پذیری، پیشرفت مختل می‌شود و خلاقیت رو به پایان خواهد رفت. شما می‌توانید با حذف عوامل دلواپسی از محیط کار، به تیم انگیزه دهید و اعضاء را تشویق کنید تا بدون ترس از شکست، فرصت‌ها را دنبال کنند.

 

 

برای دیدن منبع، اینجا را کلیک کنید.